چهارشنبه، آذر ۸
*
ترسيده شده ام
از يك چيزهايي كه نه مي توانم انكارشان كنم نه اينكه بگويم آن من نبودم كه اين كارها را كرده.
تنها راهي كه بهش مي رسم هميشه همين است كه همه را با اين دستهايي كه تو هميشه
با تعجب مي گويي "چقدر سرد" بقل مي زنم و مي گذارم پشت ِ درهاي فكرهايم.
تمرين ِ خوشبختي مي كنم
تمرين ِ خالي كردن ِ ذهنم از همه ي خاطرات ِ شيرين و خيلي تلخ
تمرين دوست داشتن
نبايد انقدرها هم كه سخت باشد نه ؟
از اين دور
خيلي چيزها برايم هميشه عذاب آور و غيرقابل ِ تحمل مي شود
انقدر كه قيد همه چيز را مي خواهم به يكباره بزنم
اما وقتي مي نشينم رو به رويه اش همه چيز را فراموش مي كنم، اصلا فراموش ام مي شود
فراموش مي كنم كه دارم تمرين ِ دوست داشتن اش را مي كنم
تمرين ِ خالي كردن ذهن
مي خواهم به هر قيمتي شده بروم جلو
---
Posted by: Abysmal @
