یکشنبه، فروردین ۲۰
همه چيز ايستاده است.
زندگي من ايستاده است.
اين پنجره ي بزرگ، اين هواي سنگين، اين گياه گوشتالوي سفيد در ته آب، خودم.
---
انگار وضع ِ بهنجارشان خاموشي ست.
حرف زدن، تب ِ خفيفي ست كه گاه و بي گاه مي گيردشان.
---
من دارم بيشتر از خودم عمر مي كنم.
---
پ.ن:
تنها بچه اي كه توي زندگيم دوستش داشتم.
از اعماق ِ وجودم.
---
Posted by: Abysmal @
